Ανακοίνωση της πολιτικής κίνησης «Σημαία του Σοσιαλισμού» για τα γεγονότα της 17ης Νοέμβρη

 

Αν κάτι αποδείχθηκε περίτρανα με τα γεγονότα της προχθεσινής ημέρας είναι ότι ο νεοφιλελευθερισμός , η περιφρόνηση για τη δημόσια υγεία και η όξυνση του κυβερνητικού αυταρχισμού πάνε χέρι χέρι. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όλο το προηγούμενο διάστημα μπουκώνει με εκατομμύρια τους μεγιστάνες των μίντια, εξασφαλίζει υπερκέρδη στους κλινικάρχες, εγκαταλείπει  ανοχύρωτο το δημόσιο σύστημα υγείας απέναντι στην φονική πανδημία  και αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή, αφήνοντας τα σχολεία χωρίς επαρκή αριθμό εκπαιδευτικών και το δημόσιο σύστημα συγκοινωνιών χωρίς επαρκή μέσα,  οχήματα και προσωπικό. Επιπλέον, και εν μέσω πανδημίας, απορρυθμίζει ακόμη περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις και νομοθετεί απροκάλυπτα υπέρ του κεφαλαίου ισοπεδώνοντας οριστικά όσες εργατικές κατακτήσεις είχαν μείνει όρθιες.    Η ίδια αυτή  κυβέρνηση εξαπέλυσε χτες ένα ανελέητο όργιο καταστολής απέναντι σε ειρηνικούς διαδηλωτές, σε όλη τη διάρκεια της μέρας και σε όλη την επικράτεια, με γλομπς και δακρυγόνα, με προσαγωγές και συλλήψεις αγωνιστών ακόμη και κάτω από τα σπίτια τους.

     Ήταν φανερό ότι στις προθέσεις της αριστεράς όλων των αποχρώσεων (όπως επίσης και του αντεξουσιαστικού χώρου) βρισκόταν η διοργάνωση διαδηλώσεων περιορισμένης έκτασης και χωρίς καθολική κινητοποίηση του κόσμου της,  με ταυτόχρονη τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων αποτροπής της διασποράς του κορονοϊού. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο είναι αδιάψευστοι μάρτυρες, παρά την απέλπιδα προσπάθεια των εξαγορασμένων  μίντια να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα   Από τη μία οι διαδηλωτές που τηρούσαν τις αποστάσεις φορώντας μάσκες κι από την άλλη ανεξέλεγκτα μπουλούκια αστυνομικών, αληθινές υγειονομικές βόμβες, που περιφέρονταν προπηλακίζοντας και συλλαμβάνοντας ανθρώπους.

   Με τις προχθεσινές κινητοποιήσεις, η αριστερά στο σύνολό της κατόρθωσε να συνδυάσει μια στάση υπευθυνότητας (με δεδομένες τις κρίσιμες συνθήκες που έχει διαμορφώσει η πανδημία) με την ταυτόχρονη έκφραση πολιτικής ανυπακοής ενάντια σε μια κυβέρνηση που με πρόσχημα τη δημόσια υγεία (την οποία βέβαια γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της) απαγόρευσε κάθε εκδήλωση για το πολυτεχνείο επιχειρώντας να στοχοποιήσει και να φιμώσει οποιαδήποτε φωνή αντίδρασης απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές της. Δεν της πέρασε. Η απαγόρευση της συγκέντρωσης όπως και κάθε συνάθροισης που υπερβαίνει (άκουσον, άκουσον!) το όριο των τεσσάρων ατόμων έσπασε στην πράξη.  Η κυβέρνηση έχασε μια μάχη.

   Αυτό έγινε κατορθωτό μόνο επειδή το αμέσως προηγούμενο  διάστημα  οι δυνάμεις και τα κόμματα της αριστεράς συντόνισαν το βηματισμό τους προκειμένου να απαντήσουν άμεσα και δυναμικά στις κυβερνητικές προκλήσεις και στη γιγάντωση του αυταρχισμού, με αποκορύφωμα το κοινό κείμενο των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων της αριστεράς ενάντια στην κυβερνητική αυθαιρεσία. Αυτή η ενωτική πρακτική πρέπει να βρει τη  συνέχειά της (όχι για να γίνουν όλοι ένα, κάτι που δεν το επιτρέπουν άλλωστε οι διαφορετικές στρατηγικές του καθενός), αλλά για να αντιμετωπίσουν και να αποκρούσουν αποτελεσματικά  έναν εχθρό κοινό για όλους.

    Τώρα που αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση δεν είναι άτρωτη, τώρα που η αυτοπεποίθηση του κόσμου του αγώνα βρίσκεται στην αρχή μιας  ανοδικής τροχιάς, τώρα που άρχισαν να διαφαίνονται οι προϋποθέσεις αντεπίθεσης , τώρα είναι η ώρα για τις δυνάμεις  και τον κόσμο  της αριστεράς να κλιμακώσουν την αντιπαράθεσή τους με την κυβέρνηση.  Μέσα στη βουλή, με συντονισμένη ενεργητική αντιπολίτευση, αλλά κυρίως στους δρόμους. Με κινητοποιήσεις του κόσμου της εργασίας, της παιδείας, της υγείας, έστω συμβολικού χαρακτήρα όσο διαρκεί η καραντίνα, αλλά το σημαντικότερο με την οργάνωση της  δυναμικής, μαζικής και παλλαϊκής απάντησης στην κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας με το πέρας της καραντίνας. Χρήσιμη θα μπορούσε να αποδειχτεί και η κοινή, ενωτική και στοχευμένη παρουσία της αριστεράς στη δημόσια σφαίρα (πχ με τη διοργάνωση μιας κοινής συνέντευξης τύπου).

   Μπορούμε να αρχίσουμε να ξηλώνουμε το πουλόβερ του νεοφιλελεύθερου αυταρχισμού, ξεκινώντας από το ξέφτι που ήδη κρέμεται. Η αριστερά και το κίνημα πρέπει άμεσα να απαιτήσουν την παραίτηση του Υπουργού Προ- Πο Χρυσοχοϊδη. Αυτή μπορεί να είναι η πρώτη πράξη ενός έργου του οποίου το τέλος θα γραφτεί με την πτώση της πιο νεοφιλελεύθερης,  ανάλγητης κι αντιλαϊκής κυβέρνησης που γνώρισε η μεταπολίτευση.  

 

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΔΕΞΙΑ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑ

 

Πολιτική κίνηση «Σημαία του Σοσιαλισμού»